Liturgiczną formą kultu Serca Maryi jest święto Niepokalanego Serca Maryi. W 1914 roku Kongregacja Obrzędów ujednoliciła datę obchodzenia tego święta i ustaliła je na sobotę po oktawie Bożego Ciała. Pod wpływem objawień w Fatimie  nabożeństwo do Serca Maryi stało się bardzo znane, a prośby, jakie Matka Boża kierowała do Kościoła za pośrednictwem dzieci, skłoniły papieża Piusa XII do poświęcenia Kościoła i całego świata Niepokalanemu Sercu Maryi. Upamiętnieniem tego wydarzenia było rozszerzenie w 1944 roku na cały Kościół święta Niepokalanego Serca Maryi
i zmiana daty jego obchodów na 22 sierpnia, w czasie oktawy Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Dopiero po reformie liturgicznej Soboru Watykańskiego II obchód przesunięto na sobotę po drugiej niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego, czyli po uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa, jako wspomnienie obowiązkowe[1].

[1] Por. L. A. Krupa, Kult Serca Marii, s. 169-170.